در این جلسه به تفسیر فراز ششم و هفتم دعای یازدهم می پردازیم:
وَ إِذَا انْقَضَتْ أَيَّامُ حَيَاتِنَا،
وَ تَصَرَّمَتْ مُدَدُ أَعْمَارِنَا،
وَ اسْتَحْضَرَتْنَا دَعْوَتُكَ الَّتِي لَا بُدَّ مِنْهَا وَ مِنْ إِجَابَتِهَا،
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ،
وَ اجْعَلْ خِتَامَ مَا تُحْصِي عَلَيْنَا كَتَبَةُ أَعْمَالِنَا تَوْبَةً مَقْبُولَةً لَا تُوقِفُنَا بَعْدَهَا عَلَى ذَنْبٍ اجْتَرَحْنَاهُ،
وَ لَا مَعْصِيَةٍ اقْتَرَفْنَاهَا.
وَ لَا تَكْشِفْ عَنَّا سِتْراً سَتَرْتَهُ عَلَى رُؤُوسِ الْأَشْهَادِ،
يَوْمَ تَبْلُو أَخْبَارَ عِبَادِكَ.
إِنَّكَ رَحِيمٌ بِمَنْ دَعَاكَ،
وَ مُسْتَجِيبٌ لِمَنْ نَادَاكَ .
***
و هنگامی‌که روزگار زندگیمان سپری شود
و مقدار عمرمان بگذرد و به پایان برسد
و دعوتت به مرگ که چاره‌ای از آن و اجابتش نیست،
ما را آماده افتادن به کام مردن کند؛
پس بر محمّد و آلش درود فرست
و پایان آنچه نویسندگان اعمال ما در پروندۀ ما خواهند نوشت،
توبۀ پذیرفته‌شده قرار بده،
توبه‌ای که پس از آن ما را بر گناهی که کسب کرده‌ایم
و معصیتی که مرتکب شده‌ایم، نایستانی.
و پرده‌ای که بر گناهان ما پوشاندی،
در برابر حاضران روز قیامت،
از روی ما برندار،
روزی که خبرهای بندگانت را آشکار می‌کنی.
مسلّماً تو نسبت به کسی که می‌خوانَدت،
مهربانی؛ و نسبت به کسی که صدایت می‌زند، پاسخ دهنده‌ای.
برای شادی قلب نازنین حضرت صاحب الزمان (عج) و جد بزرگوارشان حضرت امام سجاد(علیه السلام) صلواتی باتوجه عنایت بفرمایید.
الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم
مجموعه صحیفه سجادیه 313 را در مناجات خود یاد نمایید.
دیدگاه‌ها